Een tijd geleden ging ik met een startende reisorganisatie mee naar Zweeds Lapland. Zodoende kreeg ik voor het eerst te maken met wielrenners op beeld. Bevriende professionele fotografen Vincent Riemersma en Bram Berkien hebben hier veel meer ervaring mee en via hen had ik al een idee wat ik kon verwachten.

Les 1: Apparatuur

Ik zou vooral adviseren om te denken aan gemak en flexibiliteit. Voor deze shoot heb ik veel moeten lopen en ook uit een open kofferbak van een auto moeten fotograferen. Je wilt dan eigenlijk maximale flexibiliteit. Een f/2.8 lens is ook meer dan genoeg. Met een 24-70 f/2.8 en een 70-200 f/2.8 zou je eigenlijk al helemaal klaar moeten zijn. Als het nóg makkelijker moet: met een 24-105 f/4 of zelfs f/2.8 (de nieuwe van Canon) zou je ook al klaar moeten zijn. Deze lens bestond toen nog niet.

Je kan dus wel stellen dat deze vorm van fotografie niet zo zwaar leunt op apparatuur.

  • Neem altijd 2 bodies mee, i.v.m. backup
  • Tevens minimaal 2 lenzen, ook i.v.m. backup
  • Idealiter zoomlenzen, maar vast brandpunt kan ook

Verder zijn walkietalkies erg handig bij een shoot als deze. Soms zat er een paar honderd meter tussen de wielrenners en mij en hadden we ook net altijd even goed bereik/ontvangst met onze mobiele telefoons.

Een spontane BTS foto tijdens de reis naar Zweeds Lapland

Les 2: Fotogeniek

Nu wil ik echt niet zeggen dat het makkelijk was, want dat was het zeker niet, maar fietsen/wielrennen is wel echt een fotogeniek onderwerp. Er zit actie en snelheid in, veel kleur en mooie landschappen. Nu was het wel zo dat ik geen wedstrijd/competitie aan het fotograferen was, maar we waren met een team bestaande uit atleten (modellen), de organisatie en een videograaf (Maarten Slooves).

Dit is meer een kwestie van kijken, plannen, communiceren en hard werken

Les 3: Publicatie

Mijn werk is regelmatig gepubliceerd, maar met onderstaande foto op de cover van DIGIFOTO Pro blijft toch bijzonder. Tevens was dit beeld te zien in het jaarkalender van National Geographic.

Les 4: Wijder fotograferen

Iets dat mijn stijl aardig kenmerkt: beeldvullende beelden. De bekende gezegde “If your pictures aren’t good enough you aren’t close enough” (Robert Capa) heb ik altijd al sterk gevonden. Maar het is ook een valkuil. Als ik mijn beeld zo terugkijk en evalueer mocht het soms wat wijder. Niet altijd, wel regelmatig. Onderstaand voorbeeld laat gelukkig zien dat ik naast een scherm vullend beeld, ook een wat wijder beeld heb gemaakt.

Als ik mijn vrienden en collega's mag geloven: dit is typisch Ektor Tsolodimos
Gelukkig had ik ook een beeld dat wat wijder was